Hayber Gürsoy : Biz nasıl ölürüz?

23 Ağustos 2014 Cumartesi

Biz nasıl ölürüz?

Cehalet ile inanç yana yana geldiğinde…

Ne olur?

Öldürür!

Bizim insanımız deneyselliğe çok önem verir. Bir şeyi denemeden yaşamadan, bir başkasının başına gelmiş olandan ders çıkarma gereği duymadan, tecrübenin sesine kulak vermeden, uyarıları dikkate almadan bildiğini okumaya devam eder.

Aklınca bilimle dalga geçer. İnanmaz! ‘Bana bir şey olmaz!’ diye düşünür. Gençliğine, cehaletine güvenir.

Ne oldu?

Ercan 16 yaşından beri mermer işçiliği yapıyor. Şu an 30 yaşında, evli, bir çocuğu var. Başına gelen ne mermer ne de inşaattan dolayı… Kastamonulu olmasının da suçu yok!

Ercan seçimin hemen arkasından gelen Pazartesi günü işe geldi. Buraya kadar her şey normaldi.

Hava soğuktu ve hergünkü yaptığı rutin işini yapmaya başladı. Ortada varil sobasını yakmaya başladı. Tahtaları doldurdu, arkasından da dibinde 1,5 litre olan tineri varilin içine boca etti. O andan sonrasını hatırlamıyor. Ercan ateş topuna dönüşüyor. Can havliyle dışarı çıkıyor. O anda hortumla dükkanının önünü sulayan komşu görüp su tutuyor. Tesadüf işte!

Sağ tarafı yanıyor ama yine de kurtuluyor! Yaşam savaşını kazanıyor!

Aramızda şöyle bir konuşma geçti.

-Geçmiş olsun! Ne oldu? Yanık mı? İş kazası mı?

-Onun gibi bir şey.

Yukarıdaki olayı anlattı.

-Bak Ercan, şundan eminim ki seni tinerle soba yakarken uyarmışlardır. Kesinlikle! Ama sen umursamamışsındır.

-Abi yazılmışsa olur. Olacağı varsa olur. Bana her seferinde söylediler ama her seferinde yaktım, bir şey olmadı.

-Peki bu nasıl oldu?

-Olacak oluyor ya! Akacak kan damarda durur mu, durmaz! Bir gün evvel yaktığımız ateşten sobada köz vardı. Tabi ateşin üzerine tiner dökersen patlar. Bu da patladı. Yapma Ercan, etme Ercan, günün birinde başına iş alırsın, dediler. Abi abi biz bunu her zaman yapıyorduk.

-Yani denedin gördün!

-Gördük çok şükür! Bugünü de gördük! Abi yaşamadan bilemiyorsun. Yaşayacaksın abi ama az kalsın canımdan oluyordum. Ben bir daha ateşin üzerine tiner döker miyim? Dökmem abi!

-Tabi dökmezsin! Dökersen artık aptal bir adam olursun! Artık öğrendin değil mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Günün Fıkrası

Deli

1960'lı yıllar,Elazığ Akıl Hastanesinden her nasılsa 423 akıl hastası kaçar ve Elazığ'ın cadde ve sokaklarına dağılır.

O zamanın ünlü doktoru Mutemet Tazıcı hastanenin başhekimidir. 'Doktor bey,ne yapalım?' diye akıl danışırlar.

Mutemet Bey personeline;'Bana bir düdük verin ve arkama yapışarak gelin!'der.

Doktor önde birkaç personeli arkasında düt düt diye trencilik oynayarak Elazığ'ı dolaşırlar. Bütün deliler bu kuyruğa girip vagon olurlar. Hastaneye geldiklerinde sayı 612 kişidir...

Avukat 1

Zenginin biri ölümüne yakın, biri doktor, biri papaz, diğeri avukat olan üç yakın arkadaşını yanına çağırarak bir ricada bulunmuş.

- 300 bin dolar kadar bir tasarrufum var, bunu yanımda öteki dünyaya götürmek istiyorum. Ama kimseye de güvenemiyorum. Şimdi size 100'er bin dolar vereceğim. Bu paraları ne olur ben gömülürken kefenimin iç cebine koyuverin...

Adam ölmüş ve üç arkadaşı verdikleri sözü yerine getirmişler. Bir süre sonra doktor vicdan azabına yakalanmış. Diğer iki arkadaşını çağırarak onlara itirafta bulunmuş

- Hastanenin çok acil ihtiyacı vardı onun için 100 bin doların 20 bin dolarını hastaneye sarf ettim, kefene 80 bin koydum.

Papaz utana sıkıla mırıldanmış.

- Maalesef ben de aynı günahı işledim paranın yarısını kilisenin inşaatına ayırdım. Kefenin cebine 50 bin dolar koydum.

Avukat gülümsemiş.

- Ben sözümü aynen yerine getirdim, kefenin cebine 100 bin dolarlık çek koydum.

Avukat 2

George ve Harry balonda Atlantik Okyanusu’nu geçmektedirler. George Harry'ye döner ve “Biraz alçalıp nerede olduğumuzu anlayalım” der. Harry sıcak gazı biraz kısar ve balon alçalmaya başlar. George "Hala nerede olduğumuzu anlayamadım biraz daha alçalalım ve şu aşağıdaki adama soralım" der. Harry adama bağırır:

"Hey bayım nerede olduğumuzu söyleyebilir misiniz lütfen. "

Adam geri bağırır: "Bir balondasınız ve 100 metre yukardasınız"

George Harry'ye döner ve "Bu adam bir avukat" der.

Şaşırır Harry, "Nasıl anladın?" der.

"Çünkü" der George "Verdiği bilgi %100 doğru, fakat faydasız".

Avukat 3

Önemli bir iş için mülakat yapılacakmış. Bir matematikçi, bir fizikçi ve bir de avukat başvurmuş. Önce matematikçiyi içeriye almışlar ve bir masaya oturtup, sormuşlar:

“İki kere iki kaç eder?”

Matematikçi bir süre düşünmüş, önüne kâğıt kalemi almış, 10-15 sayfa doldurduktan sonra demiş ki: ''Eminim ki dört eder.''

Sonra fizikçiye aynı soruyu sormuşlar. Fizikçi de önce düşünmüş, sonra bir deney düzeneği kurmuş, sağa sola toplar fırlatmış. Yarım saat sonra : ''Yaptığım deneylere göre 3,9 ama 0,2'lik bir hata payı olabilir.'' demiş

En son avukatı almışlar içeri, sormuşlar soruyu. Avukat hiç düşünmeden etrafına sinsi sinsi bakmış ve sormuş:

''Kaç olmasını istersiniz?''

Avukat 4

Ceza davalarına bakan avukat bir arkadaşım anlatmıştı:

Yoksul bir babanın oğlu şoförlük yaparken ölümlü bir kazaya neden olmuş. Olayda tam kusurlu. Şoförün babası avukata başvurarak hukuki yardım istiyor. Arkadaşım adamın yoksulluğuna bakarak hiçbir ücret talep etmeksizin davayı takip ediyor.

Ancak bütün deliller aleyhte. Yapılacak bir şey yok. Şoförün mahkûmiyetine karar veriliyor.

Şoförün babası büroya gelerek yakınıyor.

“Yoksulluğun gözü kör olsun. Paramız olsa da iyi bir avukat tutsaydık bunlar başımıza gelmezdi.''

Avukat 5

Hayırsever vakıflardan birindeki çalışanlar şehrin en başarılı avukatından henüz herhangi bir bağış almamış olduklarını fark ettiler. Bağış toplama görevindeki kişi avukatı bağışta bulunması için ikna etmeye çalışıyordu:

“Araştırmalarımıza göre yıllık geliriniz en az 500.000 $. Ancak bugüne kadar hiç bir hayır işine bir kuruş bağışta bulunmamışsınız. O paranın bir kısmını bir şekilde topluma iade etmek istemez miydiniz?”

Avukat açtı ağzını:

“Önce, araştırmalarınız annemin uzun bir hastalıktan sonra ölmek üzere olduğunu ve hastane masraflarının onun yıllık gelirinin bir kaç kat üstünde olduğunu da gösterdi mi? Sonra, kardeşimin malul bir gazi, kör ve tekerlekli iskemleye mahkûm olduğunu? Ya da kız kardeşimin kocasının bir trafik kazasında öldüğünü ve onu üç çocuğuyla beş parasız bıraktığını?”

Görevli yerin dibine geçmişti.

Sadece:

“Hayır, hiç bir bilgim yoktu...” diye mırıldanabildi.

Avukat onun sözünü keserek devam etti:

“Pekâlâ, ben onlara zerre kadar para vermezken, size niçin vereyim?”