Emlak işi çetrefilli ilişkiler ve labirentler içinde, subjektif etkenlerin ağırlıklı olduğu bir meslektir.
Bu işten para kazanmak hem kolay hem zordur.
İş ayağınıza gelmez siz gideceksiniz.
İşi ‘görev gereği’ yapan insanlar vardır. Bir emireri gibi hareket ederler. Ne iş verirseniz onu yaparlar, emirsiz hiçbir iş yapmazlar. Emlakçılık bu tarz insanların işi değildir.
İşinizi seveceksiniz ki; işiniz size para kazandırsın!
Sadece iş ile kendinizi sınırlarsanız; bunu görev gereği yaparsanız,fazla bir kat edeceğiniz bir yol olmaz.
Bir Emlakçı arkadaşım anlattı.
‘İki arkadaş; Ahmet ile Mehmet aynı gün bir tuğla fabrikasına işe giriyorlar. Bir süre çalıştıktan sonra
Ahmet 500 TL’ye devam ederken Mehmet 750 TL alıyor. Ahmet bu durumdan rahatsız oluyor ve durumu Ustabaşı olan Ali’ye anlatıyor.
-Neden ben 500 TL alırken Mehmet 750 TL alıyor? İkimizde aynı gün işe girdik. Ben de çalışıyorum o da. Yoksa sen aradaki farkı cebine mi atıyorsun?
Sonra da gidip olayı patronuna anlatıyor. O da Ustabaşı Ali’yi çağırıyor.
-Ali usta Ahmet bir şey söylüyor, bu doğru mu?
Ali usta bir Ahmet’e bir patrona bakıyor.
-Efendim arada bir fark var.
-Nasıl?
-Şu karşıda bir kamyon var. Şoför de yanında bekliyor. Şimdi Ahmet gidip durumu öğrensin gelsin.
Ahmet şoförün yanına gidip geri döner.
-Aracın sahibi bankaya gitmiş, şoför de onu bekliyormuş.
Ali usta bu sefer Mehmet’i gönderir. Mehmet de gider ama şoförden nerden,ne için,nereye,ne iş için gelip gittiklerini,hikayesini baştan sona öğrenir. Gelir anlatır.
Ali usta patronuna döner.
-Şimdi aradaki farkı anladınız mı? Ben bir işi Ahmet’e yaptırırken işin yarısını da ben yapmış oluyorum. Her şeyi bana sorar. İş bitene kadar başında beklemek zorunda kalıyorum. Ama Mehmet’e bir işi tarif ediyorum, bir daha gözüm arkada kalmıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder