Hayber Gürsoy : Şişli,Feriköy’de Yıkım Var!

31 Temmuz 2012 Salı

Şişli,Feriköy’de Yıkım Var!

Hayber Gürsoy

Feriköy'deki yıkımdan bir sahne,

Feriköy’ün çehresi hızla değişiyor. Belki zaman eski olana acımasız,güçlü(!) rüzgarıyla süpürüyor.Bir sonbahar havası esiyor,gazeller süpürülüyor.Eski hayatlar gidiyor,yeni hayatlar geliyor. Yıkım sadece binaların yıkımı değil. Çevre ile birlikte insanların da yıkımı...

Şimdilik açıktalar ve gitmeye hazırlık var

Eski olan sahneyi terkediyor.

Yerden pıtrak biter gibi yeni binalar yapılıyor. Bir ay, iki ay sokaktan geçmediğinizde bir bakıyorsunuz sokağın görüntüsü değişmiş. Müteahhitlerin elini rahatlatan Afet Yasası’nın çıkmasıyla birlikte yıkımlar daha da bir hız kazandı.

Müteahhitler ele geçirdikleri yerlerin hemen üzerine tabelalarını asmışlar.

Yeni yapılan çok katlı kulelerin dibinde kalan ve arz ettiği görüntü ile oldukça zıt iki konut tipinin ortaya çıktığı yer. Caddenin sağ yanında birbirinden lüks kuleler,rezidanslar,sol yanında ise tam anlamıyla yoksulluğun kul gezdiği derme çatma gecekondular.

Kovulanların yerine yeniler...

Müteahhitler,yerine göre kimine 1+1,kimine 2+1 olmak üzere birer ikişer daire vermiş, çoğu kiracı olan bu gecekondu sakinlerine de 300-500 TL vererek anlaşmışlar.

Feriköy İncirli Dede Cad. dere kenarındaki köşk

Hatay,Erzinli Şeref 6 çocuk 10 torun ile bir arada

Hatay,Erzinli Şeref usta derenin hemen kenarına köşk kurmuş,çoluk çocuk hep bir arada günün keyfini çıkarıyorlar.

-En büyük çocuğum 3-4 yaşlarında iken Feriköy’e geldim. 5 sene biraz yukarıda,15 sene de şu yolun hemen üstünde oturuyorum. 6 çocuğum,10 torunum var. Geçimimizi davulla sağlıyoruz. Ramazanda,düğünlerde çalıyoruz. İşimiz bu,ekmeğimizi bundan çıkarıyoruz. Başka şey bilmeyiz. Yıkıyorlar,yer tuttum yakında biz de gideceğiz. Bana müteahhit 500 TL verdi Allah bereket versin.

-Şuradakiler kim?Akraba mı?

Şeref'in abisi kökünde uyuyor

Karısı hemen oradan atılıyor.

-Resmimizi çekiyorsun ama bir ekmek parası verdiğin yok.

-Sizi haber yapıyorum ya!

Bir başka kadın lafa karışıyor.

-Sus kız. Adam bizi haber yapıyormuş.

-Nasıl geçiniyorsun Şeref usta.

-Valla halimizden memnunuz. Mutluyuz. Bugüne de çok şükür.

Karısı onu tamamlıyor.

-Çok mutluyuz. Konu komşu bir arada geçinip gidiyoruz. Kimseye muhtaç değiliz.

-Hiç yaşlanmamışsın Şeref usta. Hiç 45 yaşında göstermiyorsun?

-Biz halimizden memunuz. Bu kadar sene buradayız,bir kötülük,bir sıkıntı görmedik.

Biraz aşağıda daha farklı bir grup var. Çoluk çocuk yol kenarında ağaçların gölgesinde eğleniyorlar.

Feriköylü Roman çocuklar

Neşeli ve hayat dolu

Resim çektirmek için yarışıyorlar. Belki de hayatlarında bu bir ilk...

31.07.2012

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Günün Fıkrası

Deli

1960'lı yıllar,Elazığ Akıl Hastanesinden her nasılsa 423 akıl hastası kaçar ve Elazığ'ın cadde ve sokaklarına dağılır.

O zamanın ünlü doktoru Mutemet Tazıcı hastanenin başhekimidir. 'Doktor bey,ne yapalım?' diye akıl danışırlar.

Mutemet Bey personeline;'Bana bir düdük verin ve arkama yapışarak gelin!'der.

Doktor önde birkaç personeli arkasında düt düt diye trencilik oynayarak Elazığ'ı dolaşırlar. Bütün deliler bu kuyruğa girip vagon olurlar. Hastaneye geldiklerinde sayı 612 kişidir...

Avukat 1

Zenginin biri ölümüne yakın, biri doktor, biri papaz, diğeri avukat olan üç yakın arkadaşını yanına çağırarak bir ricada bulunmuş.

- 300 bin dolar kadar bir tasarrufum var, bunu yanımda öteki dünyaya götürmek istiyorum. Ama kimseye de güvenemiyorum. Şimdi size 100'er bin dolar vereceğim. Bu paraları ne olur ben gömülürken kefenimin iç cebine koyuverin...

Adam ölmüş ve üç arkadaşı verdikleri sözü yerine getirmişler. Bir süre sonra doktor vicdan azabına yakalanmış. Diğer iki arkadaşını çağırarak onlara itirafta bulunmuş

- Hastanenin çok acil ihtiyacı vardı onun için 100 bin doların 20 bin dolarını hastaneye sarf ettim, kefene 80 bin koydum.

Papaz utana sıkıla mırıldanmış.

- Maalesef ben de aynı günahı işledim paranın yarısını kilisenin inşaatına ayırdım. Kefenin cebine 50 bin dolar koydum.

Avukat gülümsemiş.

- Ben sözümü aynen yerine getirdim, kefenin cebine 100 bin dolarlık çek koydum.

Avukat 2

George ve Harry balonda Atlantik Okyanusu’nu geçmektedirler. George Harry'ye döner ve “Biraz alçalıp nerede olduğumuzu anlayalım” der. Harry sıcak gazı biraz kısar ve balon alçalmaya başlar. George "Hala nerede olduğumuzu anlayamadım biraz daha alçalalım ve şu aşağıdaki adama soralım" der. Harry adama bağırır:

"Hey bayım nerede olduğumuzu söyleyebilir misiniz lütfen. "

Adam geri bağırır: "Bir balondasınız ve 100 metre yukardasınız"

George Harry'ye döner ve "Bu adam bir avukat" der.

Şaşırır Harry, "Nasıl anladın?" der.

"Çünkü" der George "Verdiği bilgi %100 doğru, fakat faydasız".

Avukat 3

Önemli bir iş için mülakat yapılacakmış. Bir matematikçi, bir fizikçi ve bir de avukat başvurmuş. Önce matematikçiyi içeriye almışlar ve bir masaya oturtup, sormuşlar:

“İki kere iki kaç eder?”

Matematikçi bir süre düşünmüş, önüne kâğıt kalemi almış, 10-15 sayfa doldurduktan sonra demiş ki: ''Eminim ki dört eder.''

Sonra fizikçiye aynı soruyu sormuşlar. Fizikçi de önce düşünmüş, sonra bir deney düzeneği kurmuş, sağa sola toplar fırlatmış. Yarım saat sonra : ''Yaptığım deneylere göre 3,9 ama 0,2'lik bir hata payı olabilir.'' demiş

En son avukatı almışlar içeri, sormuşlar soruyu. Avukat hiç düşünmeden etrafına sinsi sinsi bakmış ve sormuş:

''Kaç olmasını istersiniz?''

Avukat 4

Ceza davalarına bakan avukat bir arkadaşım anlatmıştı:

Yoksul bir babanın oğlu şoförlük yaparken ölümlü bir kazaya neden olmuş. Olayda tam kusurlu. Şoförün babası avukata başvurarak hukuki yardım istiyor. Arkadaşım adamın yoksulluğuna bakarak hiçbir ücret talep etmeksizin davayı takip ediyor.

Ancak bütün deliller aleyhte. Yapılacak bir şey yok. Şoförün mahkûmiyetine karar veriliyor.

Şoförün babası büroya gelerek yakınıyor.

“Yoksulluğun gözü kör olsun. Paramız olsa da iyi bir avukat tutsaydık bunlar başımıza gelmezdi.''

Avukat 5

Hayırsever vakıflardan birindeki çalışanlar şehrin en başarılı avukatından henüz herhangi bir bağış almamış olduklarını fark ettiler. Bağış toplama görevindeki kişi avukatı bağışta bulunması için ikna etmeye çalışıyordu:

“Araştırmalarımıza göre yıllık geliriniz en az 500.000 $. Ancak bugüne kadar hiç bir hayır işine bir kuruş bağışta bulunmamışsınız. O paranın bir kısmını bir şekilde topluma iade etmek istemez miydiniz?”

Avukat açtı ağzını:

“Önce, araştırmalarınız annemin uzun bir hastalıktan sonra ölmek üzere olduğunu ve hastane masraflarının onun yıllık gelirinin bir kaç kat üstünde olduğunu da gösterdi mi? Sonra, kardeşimin malul bir gazi, kör ve tekerlekli iskemleye mahkûm olduğunu? Ya da kız kardeşimin kocasının bir trafik kazasında öldüğünü ve onu üç çocuğuyla beş parasız bıraktığını?”

Görevli yerin dibine geçmişti.

Sadece:

“Hayır, hiç bir bilgim yoktu...” diye mırıldanabildi.

Avukat onun sözünü keserek devam etti:

“Pekâlâ, ben onlara zerre kadar para vermezken, size niçin vereyim?”